Dziennikarze, czy wydawcy!?

BPaulus

Kim chcą być studenci IFP, szczególnie Ci na specjalności redaktor - wydawca???

Dorian Gray

Ja to bym chciał na takim myjaku pracować...
<marzy>

lady mcbeth

heh na myjaku w Polsce ciężko ci będzie za granicą lepiej Razz

PlayR

Chciałbym pracować przy produkcji programów telewizyjnych i reklam :>

Artamanka

ja bym chciała być owocem Jogobelli.

maheusz

Znaczy co, że jędrna, pyszna i świeżutka? Razz

. A do tematu wracając - raczej się tu wielu pierwszoroczniaków nie znajdzie - choćby z tego powodu, że tegoroczny nabór strasznie słabym był.

PS. A inna rzecz że za spam powinien być BAN. Ha Razz

.

Artamanka

maheusz -> nie. duża i dojrzała :D

lady mcbeth

czyli że więc .... ;P nie wiecie czy uda wam się zdobyć zawód zgodny z kierunkiem jaki studiujecie? tzn chodzi mi bardziej o to czy specjalizacja którą wybraliście pokrywa się z tym co chcecie robić w przyszłości?

maheusz

Ha, zdobyć a mieć i się z niego utrzymać to inna sprawa xD. Dziennikarstwo samo raczej się nie opłaci... bycie wydawcą - już chyba bardziej.

Ale... co ja tam wiem Razz

. Pójde na bibliotekoznawstwo - myślicie że tam piją? xD.

PS. Artamanka -> a ja myślałem że wszyscy już jesteśmy nawet jeśli nie duzi to dojrzali Razz

. Hehehe... znaczy jędrna i świeża nie chcesz być? :> Razz

Dorian Gray

Ja tam pozostanę niezrozumianym poetą bez wierszy xD
(poznają się na mnie za sto lat)

Gwiazda

Ja zapewne, przez prowadzenie tak intensywnego życia, umrę młodo i pozostanę w pamięci potomnych jako dobrze zapowiadająca się publicystka.

BPaulus

Widzę, że dość optymistycznie i beztrosko podchodzicie do swojej przyszłości... może i dobrze.

W odpowiedzi na posty, jedni dziennikarze zarabiają mało, inni więcej... podobnie, jak lekarze, czy dyrektorzy... najlepiej zarabia się w TV;)

...jeżeli sądzicie, że student jest zapracowany... to lepiej nie zaglądajcie do newsroomu z prawdziwego zdarzenia.

Dorian Gray

BPaulus-> To nie jest tak, że wszystko mam (bo mówię za siebie) gdzieś, ale 22 lata i jeszcze minimum 2 lata studiów przed sobą - planować będę na czwartym roku :) Tak, to strasznie nieodpowiedzialne, każdy koleś od książki "Jak zostać liczącym się graczem?" by mnie za to skarcił, tyle że ja serio nie widzę potrzeby gorączkować się i latać za pracodawcą - tak jak w Japonii, gdzie wyścig szczurów i pracoholizm niszczy społeczeństwo sprawniej niż bomba atomowa, a dzieci w przedszkolu poddawane są testom na ew. przydatność dla społeczeństwa. To dziwne i nie mieści się w głowie, ale my chyba także do takiej sytuacji zmierzamy - od dzieciństwa już ci rodzice mówią, że masz robić to i to, żeby pracować, inaczej odpadniesz i będziesz, nie wiem, rowy kopał. W telewizji oglądam jakieś pieprzone inicjatywy młodzieżowych aktywistów - lat 15 - "załóż własną firmę!", "zadbaj o własną przyszłość". Oczywiście, jakby tu o przyszłość jakiegoś piętnastolatka chodziło...
Ja to bym chciał, żeby np. moje dziecko (a fuj) nie pytało się mnie o pracę przez naprawdę całe dzieciństwo. ;)

Inna sprawa, że do końca nie wiem, co tam będę robił - bo może rzeczywiście jest tak, że młodzież w Polsce nie wie, co ma robić? Zdezorientowana między: "ucz się języka" a "zostań w kraju".

Jeśli ci chodzi oto, co bym wolał, to na pewno sprawność literaturoznawcy niźli edytora - na kasę jakoś specjalnie pazerny nigdy nie byłem, a i zawsze można się podłączyć do jakiegoś marszu czy pikiety, co by ci dołożyli 50zł na zupkę chińską :)

maheusz

Dorian, Dorian, to jest lat 18 i "Nie będę bezrobotnym" Razz

. Więc nie przesadzaj Razz

. A co do tego całkiem poważnego stwierdzenia Razz

. Ha, mam 22 lata i nadal od głowy ważniejsze są ręce i nogi. I inne części ciała ;). Tak, że nie martwię się. Jakoś będzie.

Włóczęgizm i lekkomyślność do potęgi ;P

lady mcbeth

heh Dorian ma racje jeśli chodzi o ten wyścig szczurów niektórzy gadają że karierę robi się już na studiach to też może być prawdą mnie jednak martwi co innego tzn to jak nasze marzenia o przyszłym życiu pracy itp ścierają się z szarą rzeczywistością

ja się tak w sumie zastanawiam czy studia to nie jest pewien sposób na odwleczenie tej decyzji kim się bedzie i co się bedzie robić ja idąc na studiach w ogóle nie miałam pomysłu na siebie tzn uważałam że taka decyzja mnie ograniczy w pewien sposób a ja tego nienawidzę (nie uważam że wybranie jakiegoś kierunku studiów oznacza że trzeba już w tym siedzieć do końca )w sumie to nawet przyszło mi do głowy że chcę iść na magisterkę dlatego żeby jeszcze chociaż o dwa lata odwlec tą decyzję