Asia - Kroplami łez

Asia

Kropla, dwie, mnóstwo
Spadają z ogromną siłą
Kulisz się
by całkiem w nich nie zatonąć
Próbujesz dojść do celu
Zamukasz oczy
Nie spoglądasz w przestrzeń
Ale marzysz
Układasz w myślach plany
Co będzie i jak będzie?
Odchylasz głowę
Spada kolejna łza...

maheusz

Czyzby o zapomnieniu wiersz? O sile marzen rowniez? Wydaje sie, ze o jakiejs takiej sztuce ludzkiej parcia byle dalej i dalej wciaz.

Paradoksalne wydaja mi sie slowa: 'kulisz sie / by calkiem w nich nie zatonac' poniewaz kulac sie tym pewniej toniemy ;P. Heh, ale moze to swiadomy oksymoron? Nie wiem. Podobnym paradoksem jest 'zamykasz oczy / (...) ale marzysz'. Zawsze wydaje mi sie, ze wlasnie otwarcie oczu na swiat jest marzeniem, chyba ze chodzi o marzenia poza tym, co obok nas, poza zlem istniejacym tuz przy czlowieku :).

Przyszlosc jest tu tylko kolejna lza. Smutny wiersz. Ciezki.

I taki... poharatany. Powiedzialbym, ze powinno byc w nim jeszcze cos. Tak jakby ktos powycinal spomiedzy zamieszczonych slow cale kawalki tekstu. Ale moze sie myle :]. W koncu moje odczytania sa specyficzne ;P.