D.G. - Gęś

Dorian Gray

w książce do historii literatury
czytam
że poeta musi
cierpieć

na beżowym niebie mewy
bez skrzydeł szybujące wśród chmur
pijane palce ześlizgują się
po zimowym metalu klamki
– solidnej konstrukcji rzeczywistości
ramy metatekstowej

wyświechtane ciepłe łóżko
zaprasza kołdra rozchylona
kobieta po czwartym; już idę

zgubiłem ubrania w zawirowaniach czasu
umysł strącony
w otchłań może butelki
nogi połamane przez trzy wina

wróciłem
głupcami są ci
którzy nie widzą tu piękna
klamka szczęk i stukot
– szelest pochwy rozgrzanej czekającej –
kładę się do wypełnionej gęsimi piórami
kobiety przytulenie szept
kocham
(ona rzeczowo milczy)

rżniemy się a piórka latają

maheusz

A wiesz, ze sa tu nawet wersy, ktore mi sie podobaja? Razz

. Z tym, ze im bardziej sie zaglebiam, tym mniej mi sie to podoba (to moje sacrum sie odzywa i rzezi ^^). Zwłaszcza mi sie podobaja dwa czterowersy:

"W książce do historii literatury
czytam,
że poeta musi
cierpieć."

Kpina. Lagodna, miekka kpina. Super Razz

. Podoba sie ;).

"Przytulenie pierwsze,
jakiś szept,
że kocham
(ona odpowiada rzeczowym milczeniem)."

Tu rowniez to samo. I to samo mowie - podobac sie podoba. Ktos sie moze wypowiedziec tez na temat tych krwistych fragmentow - ja nie umiem ;).

Ach... i zawsze jak czytam cos takiego to sie zastanawiam czy to po prostu przezycia autora czy tez moze jego chora wyobraznia Razz

.

Dorian Gray

maheusz-> Właśnie. Nie było jeszcze dyskusji o autobiografizmie (pisałem z tego pracę maturalną na podstawie Geneta, Stachury, Gombrowicza i Wilde'a -).

Ja także zawsze czytając książke zastanawiam sie, czy to fikcja, czy jednak autor naprawdę miał taką sytuację. I niestety, książka uważana za bardziej wartościową to taka, która jest prawdziwa (tj. autor np. naprawdę siedział w więzieniu, naprawdę przeżył coś tam etc.). To taka spuścizna, wydaje mi się, po romantyzmie. Zresztą, my wciąż żyjemy romantyzmem. Czasami aż niedobrze się robi (i nie mówię tu o poezji czy sztuce, a o np. polityce czy panujących ideach)

Oczywiście, nie będę się tu wypowiadał o prawdziwości wiersza, bo nie wypada. Zbyt intymny :)

maheusz

Czemu jest bardziej powazane to, co przezylismy sami? A czemu w naszej kulturze prawda jest bardziej powazana od klamstwa? :). Z tym odnosilbym sie raczej nie do romantyzmu - oni raczej bajki wymyslali (choc moze im sie to wydawalo bardziej realne Razz

). Pozytywizm... moze nawet Grecja starozytna (hail dla greki i laciny Razz

). Mowiac krotko stare czasy. Albo tez nawet nasz naukowy styl bycia ;).

Ale co do romantycznych idealow - zgadzam sie. Istnieja. Sa. Nie zawsze dostrzegane. Nie zawsze pozytywne. Ale spojrz chocby na moj avatar Razz

. Czy czegos nie przypomina? ^^.

Kawaleria na czolgi - czy to Cie nie przyprawia o bicie zywsze serca? :D.

A zeby nie bylo, ze nie na temat - prawdziwosc w wierszu nie jest az taka cnota (zbyt czesto rowna sie to przyziemnosc jak dla mnie). Ale tez zalezy co celem naszym jest :). Nawet w koncu na mialkim podlozu rzeczywistosci moze wyrosnac dorodny okaz fikcji literackiej ;). I to jest wlasnie to Razz

.

Dorian Gray

maheuszu-> Wierz lub nie, ale najczęstszym zarzutem dot. mojej literatury to... patetyzm romantyczny. Popatrz chociażby na Azbest (znów wielki poeta). W Szmince już starałem sie tego pozbyć. Ale patetyzm, ten najgłupszy, wzniosły i tępy mnie po prostu kręci i podnieca. To kicz, już dzisiaj. (vide Holywood czy jak to się tam pisze). Nie twierdzę, że wszystko co z romantyzmu, jest be... ale bez jaj, jak czasami widzę te milijony mesjaszów z wydziarganym na czole "44" to aż mnie bierze na modernizm :)

Oni pisali o bajkach, ale tak naprawdę.. to nie były bajki. :) Zresztą, taki Mickiewicz unieśmiertelnił chyba wszystkich swoich wrogów :)

Kawaleria na czołgi wzbudza we mnie podniecenie... ale niech to podniecenie zostanie w sferze sztuki. Co ja gadam, pierwszy bym wyszedł na ulicę i budował barykady, gdyby wprowadzili państwo wyznaniowe :)

W poezji, fakt, ceni się inne rzeczy. Ale prawdziwość prozy to chyba bardzo ważna dla zwykłych czytelników kategoria. Patrz np. na Kod Leonarda da Vinci. (co z tego, że to fikcja). Ludzie myślą, że to prawda. :]

owieczkaa

Mam i ja pewien motym piórny w pewnym erotyku, ale trochę mniej..pochwowo to mi się rozwinęło. Dla dowiedzenia, że prawdę, jest, co poeta rzecze - dodaję ów erotyk.

maheusz

Piora cos ostatnio bardzo popularne sa... hmm sprzyjaja milosci tak mi sie zdaje ;).

Patetyzm zapewnia... pewnosc siebie. A moze raczej pewnosc slusznosci naszych decyzji - o to Ci chodzi? Bo mam pewien... podziw (nie do konca adekwatne slowo :>) dla takich przekonan (ale nie ludzi Razz

).
Owszem - stoczyl sie glownie na dno kiczu (ahhh... Kill Bill ^^). Ale nadal cos potrafi - nawet jesli tylko smieszyc. Choc... to wszystko tkwi w umiarze - podawany w odpowiednich dawkach jest lekarstwem... w zbyt duzych - trucizna :].

Poezja i proza to dwie rozne rzeczy - choc sa proby polaczenia ich... Ale to inna historia Razz

. Romantyzm (w tym naszym, dzisiejszym zdziwaczalym znaczeniu) pociaga cale pokolenia :). Zreszta... kto moze powiedziec, ze np. Westerplatte bylo przykladem obowiazku czy tego romantyzmu? Ha. Punkt widzenia Razz

(wiem, ze nie lubisz relatywizmu :D).

Prawdziwosc jest wazna chyba dlatego, poniewaz sprawia, ze czujemy te mozliwosci - "cos takiego moze sie i nam zdarzyc, bo juz sie zdarzylo" - myslimy (choc na logike, skoro raz sie juz zdazylo, zdarzyc sie raz jeszcze nie powinno ;)). Ale wyjatkiem od tego sa ludzie, ktorzy posiadaja mocna ceche zwana "umiejetnoscia zawieszenia niewiary". Wcielenia sie w ten swiat. I to jest mocne :). Znam takich ludzi ;).

Dorian Gray

Nowa wersja wiersza. (vide 1 post)