Kamuś-***(A jeśli...)

Kamuś · Wysłany: Nie 14:00, 19 Mar 2006 Temat postu: Kamuś-***(A jeśli...)

* * *

A jeśli ja będę w niebie
I głaskać mnie będą po głowie?
Najmilej wspomnę ciebie
I miłość w każym twym słowie

Lecz gdy mnie Bóg w Czyścu zostawi
Zapłaczę nad grzeszną połową
Wspomnę jak źle się ludźmi bawi
Na myśl o tobie pokiwam głową

A jeśli będe w piekle
Cierpieć za swa brudna duszę
Wspominać cię bede biegle
W marzeniach za żywot uduszę

A gdy odstąpie od pisania
Po twarzy struga potu będzie ciekła
I stwierdzę przez łzy załamania
Boże! Ja pójdę do piekła...

Ten wiersz tez jest już troszke "stary", ale ostatnio robie sobie przerwę w pisaniu:) Generalnie strasznie mnie drażni rytmika, ale to moze ja jestem dziwna;) Czekam na opinię.

maheusz · Wysłany: Nie 14:12, 19 Mar 2006 Temat postu:

Wiersz sie... podoba :). Tradycyjnie mogę polemizować z wartościami, ale nie będę :). Owszem jest rytmiczny, ale nie jest to wada - można dzięki temu go niemal wyśpiewać :). Tylko mi nie pasuje, czemuż masz iść do piekła :). Choć w swoim dorobku mam podobne wiersze... Mówiące o tym, że pójdę właśnie do piekła - choć w innym troszkę kontekscie ;).
Ale wracając do utworu - dużo w nim Boga, i troszkę miłości (do kogoś), jednakże ponieważ miłość jest chyba atrybutem chrześcijanina to nielogiczne wydaje mi się, że pójdziesz za nią do piekła :). Ale, co ja wiem - w końcu to autor decyduje o kształcie utworu :).

Kamuś · Wysłany: Nie 14:23, 19 Mar 2006 Temat postu:

No właśnie tego rytmu nie ma:D Się "waha" powiedzmy....I nic nie mówię o tym, że pójdę za miłościa do piekła....Raczej nie chodzi tu o miłość do jakieś osoby, ale dla mnie każda interpretyacja to nowe spojrzenie na wiersz, więc dziękówka. Proszę o jeszcze:)

maheusz · Wysłany: Nie 14:34, 19 Mar 2006 Temat postu:

Nie chodzi o to, że w wersie tym i tym nie ma rymu Razz

. Tylko o to, że można go przeczytać jednym tchem :). I, że czyta się go dobrze. A to, że istnieje wielość interpretacji pomaga czytać utwory (tylko nie mów o nadinterpretacji ^^).

PlayR · Wysłany: Nie 18:14, 19 Mar 2006 Temat postu:

Uwaga próba interpretacji. Zastrzegam sobie prawo do błędu, podpieram się jedynie pluralizmem interpretacyjnym. Obawiam się takiego zagmatwania, że sam teg nie zrozumiem, ale podejmuję się tego wyzwania. Lecim:

Miłość nie musi w tym miescu dotyczyć osoby. Zauważmy, że wszelkie zwroty podmiotu do tego tajemniczego bytu w żaden sposób nie sugerują osoby gramatycznej do jakiej się odnoszą. W dalszej części mówiąc o "nim" w żaden sposób nie sugeruję kto ani co to jest, dążąc jedynie do wyjaśnienia zawartego na końcu przemyśleń.

W pierwszej zwrotce podmiot liryczny sugeruje, że jeśli znajdzie się w niebie, będzie go mile wspominać. Czy będzie to jego zasługą? Czy jedynie podmiot liryczny z samej radości bycia w niebie będzie dobrze wspominać wszystkie byty ziemskie jako te, kótre zaprowadziły go do nieba?

Druga zwrotka ukazuje nieco odmienną postawę. W przypadku pójścia do czyśca ów byt nie będzie już kojarzony z wielką radością. Nadal może być on powodem takiej sytuacji podmiotu, co widać już nieco wyraźniej niż w przypadku zwrotki pierwszej. nie ma tutaj jeszcze całkowitego załamania, gdyż z czyśca istnieje wyjście, lecz sam fakt znalezienia się w nim oznacza pewną skazę na duszy.

Trzecia zwrotka wyjaśnia, że jednak to właśnie ten byt jest w całości odpowiedzialny za to, gdzie znajduje się podmiot liryczny.
"W marzeniach za żywot uduszę" oznacza, że pełna wina "brudu duszy" spada na byt, który jak sugerują poprzednie trzy strofy byt ten po śmierci odłącza się od podmiotu. Oznacza to, że pozostaje on na ziemi wśród żywych i jest ich domeną.

Na końcu padają dwa ważne stwierdzenia, kluczowe moim zdaniem dla pełniej interpretacji. "Odstąpienie od pisania" i "Pójście do piekła". umieszczenie ich blisko siebie sugeruje ich nieodłączność. Jedno wynika z drugiego. Zaprzestanie pisania, odrzucenie talentu potraktowane zostanie jako grzech śmiertelny i karą za niego może być tylko piekło, ewentualnie czyściec w przypadku wątpliwości.
Jak widać już wyraźnie (mam nadzieję) wspominanym wciąż bytem jest poezja.

Oczywiście ciężko jest nazwać ją w obecnej sytuacji bytem gdyż jest to rzecz niematerialna i teoretycznie abstrakcyjna. Dlatego otwarcie mówię teraz o samej poezji jako przyczyny sytuacji podmiotu lirycznego. W momencie wypowiedzenia tych słów podmiot jest wciąż żywą istotą, która jedynie spekuluje co może nastąpić. Zdaje sobie sprawę ze swoich umiejętności i talentu jaki posiada. Skoro wierzy w piekło, czyściec i niebo oznacza to, że jest osobą wierzącą i powinna znać ewangelię. Przychodzi na myśl w tym momencie przypowieśc o talentach, której przytaczać nie będę licząc na jej znajomość przez osoby czytające ten tekst. Na jej podstawie jasno stwierdzić można, że zmarnowanie talentu zaprowadzi podmiot, który ukazuje się jasno jako poeta (poetka) właśnie do piekła i to sprowadzi gniew nie na poezję a na sam podmiot, który pretensje może mieć wyłącznie do siebie. Natura człowieka jednak nie pozwala winić mu się samemu za popełnione błędy, dlatego przerzuca winę na poezję.

Wdzieczność za niebo wynikałaby zatem z niezaprzestania rozwijania tego talentu. Czyściec za wątpliwości, jakie targały podmiotem w związku z jego twórczością, a piekło to kara za zaniedbanie, lub zaprzestanie rozwijania twórczości.

Uff... koniec... znaczy dopiero początek bo mam nadzieję że dyskusja nabierze tempa i moje błedy zostaną dostrzeżone i poprawione.

owieczkaa · Wysłany: Pon 11:21, 20 Mar 2006 Temat postu:

"piekło to my", na przekór Sartre`owi. więc chyba nie jest tak źle. więc chyba nie jest tak dobrze. m? :)

Kamuś · Wysłany: Wto 17:38, 21 Mar 2006 Temat postu:

PlayR :* -->jestem baaaaardzo mile zaskoczona Twoją interpretacją (w końcu filologia polska). Zrozumiałes go lepiej niż autorka;) Interpretacja ostatniej zwrotki najbardziej mnie zaskoczyła i bardzo mi się spodobała.
Owieczkaa-->piekło to nie my!? :)

PlayR · Wysłany: Wto 20:53, 21 Mar 2006 Temat postu:

Czy nie zapędziłem się za bardzo dokonując nadinterpretacji? W sumie poparłem to właściwymi, moim zdaniem, argumentami, więc miałem do tego prawo. Cieszę się, że jesteś zadowolona, bo ja sam jestem w tej chwili z siebie dumny

maheusz · Wysłany: Śro 15:54, 22 Mar 2006 Temat postu:

Może i ja zapiszę swą interpretację... aczkolwiek nie musi być ona poprawna... Dla mnie jest to wiersz o sile miłości - prostej, ludzkiej miłości i o jej fluktuacji w różnych momentach. Wydaje mi się bowiem, że jesteś duchem, czekającym na sąd - możesz pójść do Nieba, Czyśćca i Piekła. W każdej z tych krain miłość będzie Ci potrzebna i będziesz ją rozumieć inaczej. W Niebie będzie chłodnym powiewem, czymś wylatującym poza fizyczność - bezinteresownym uczuciem. W czyścu będzie "skażona" częściowo fizycznością, ale naprawdę potrzebna będzie Ci w Piekle. Tam, z tęsknoty "zadusisz" miłość w swych ramionach, by była przy Tobie i dodawała Ci sił :). Jednak Tobie, mimo Twej wiary, zdaje się, że pójdziesz do piekła... bowiem chcesz miłości - właśnie takiej, jaka pozwoli Ci w nim przetrwać. I nic już nie będzie ważne.

To właśnie to, o co mi chodzi. Mam nadzieje, że nie skomplikowałem bardziej, niż to potrzebne :).

Gołąbek