Maheusz - ***(Jadę dziwnym...)

maheusz · Wysłany: Czw 15:19, 16 Mar 2006 Temat postu: Maheusz - ***(Jadę dziwnym...)

Jadę dziwnym, magicznym pociągiem.
Z miejsca mojego urodzenia
ku krainie szczęścia i słońca.
Na ścianie wiszą błękitne napisy,
głoszą słowa proste, niezwykłe:
"Pasażer odpowiada za ważność nadziei"...

Chyba trzeba mi wysiąść,
zanim dotrę do nieba.

Nie duszą mnie nakazy,
żaden nie ściga konduktor -
sam, z własnej woli
i z własnego cienia,
rezygnuję z krainy snów.

Wysiadam.

Biorę w garść ziemię jałową
w świecie okrutnym i żywym
swym nieustającym pędem.
Rozrzucam ją na cztery wiatry
pył szczypie w oczy jak łzy.

Upuszczam kroplę krwi.
Nic więcej.
I idę.

Szukam nadziei rosnącej gdzieś...
w jakimś sercu.

Paulink · Wysłany: Czw 15:26, 16 Mar 2006 Temat postu:

Maheusz...
wiersz jest super
ech...szkoda tylko że zawsze to mówie jak czytam coś Twojego, wiec przepraszam za brak orginalności
dodam tylko że dla mnie to Twoj najlepszy wiersz i niesamowicie mi się podoba....

Dorian Gray · Wysłany: Czw 19:09, 16 Mar 2006 Temat postu:

Fajnie, fajnie, ale dlaczego dałeś to tutaj a nie na konkurs? :)

PlayR · Wysłany: Czw 21:15, 16 Mar 2006 Temat postu:

Przecież to nie tematyka konkursowa...

Wiersz jest świetny i zdaje mi się że w pełni go rozumiem. Szczególnie podoba mi się motyw napisów na ścianie. Ogólnie nie ma tutaj abstrakcyjnej symboliki i wszysko można łatwo odczytać. Przekaz jest jasny, jednak nie banalny. Opowiada o świadomym, powolnym żywocie wśród pędzącego świata. O wyborze pomiędzy tymi dwoma sposobami życia. I przede wszystkim o poszukiwaniu nadzieji.

W odpowiedzi na dwa ostatnie wersy mogę powiedzieć:
Szukanie nadzieji u innych w niczym nie pomoże, jezeli nie znajdzie jej się we własnym sercu. W końcu sam wcześniej stwierdzasz, że każdy sam odpowiada za własną nadzieję.

Chociaż różne wydarzenia w życiu mogą nas jej pozbawiać to faktycznie zależy tylko od nas samych czy będziemy ją podtrzymywać. Najlepszym jej symbolem, moim zdaniem jest... iskierka. Jest ona jednak wyjątkowa, ponieważ ta nigdy nie gaśnie. Możemy sobie wmawiać, że jest inaczej, ale chociażby podświadomie nadal będziemy ją podsycać nawet na przekór sobie.

[Paulink -> w kontekście naszych rozmów to może wiele wyjaśnić i zapewne ropocznie kolejne dyskusje]

maheusz · Wysłany: Czw 23:26, 16 Mar 2006 Temat postu:

PlayR=> Nie chodzi o poszukiwanie nadziei w sercach innych zamiast swojego... Raczej o naukę jak ją zdobyć. Jak odnaleźć coś poza tym pędem i poza ciemnością :). Jeśli można się tego w ogóle nauczyć...

edit:

Najciekawsze jest to, że wiersz ten powstał w dziesięć minut... przy udziale autobusów 31, w których to wiszą napisy: "Pasażer odpowiada za ważność biletu". Nawet z czegoś takiego może powstać wiersz :).

Dorian=> Tak jak mówi PlayR, to nie jest ta tematyka. Mam jeszcze jeden pomysł, akurat na wiersz o wiośnie (tzn też o wiośnie ^^) ale nie wiem, czy uda mi się go napisać :]. Tak to jest czasem.

Kasia · Wysłany: Pią 22:04, 17 Mar 2006 Temat postu:

Mati: mysle ze nie znajdzie sie czlowiek ktory "nauczy" cie zdobywania nadzieji. kazdy jest inny przeciez i nie ma uniwersalnej nauki zdobywania nadzieji. zgadzam sie z Playerem w 100% z ta nadzieja. bo to tak samo jak ze szczesciem...nikt nie da ci na nie recepty. tylko od ciebie zalezy czy czujesz sie szczesliwy...i czy chcesz sie czuc.
fajnie ze o tym piszesz w wierszu. on jest taki wlasnie "wolny" (tylko nie w tym sensie wolny ze wolny..:)) jakby to powiedziec...hmmm..taki niewymagajacy...nie wiem czy to dobre slowo(??) co nie znaczy ze plytki(!!!) jak dla mnie to on zyje wlasnym zyciem:)) oo moze tak.:)) a tak na marginesie to piszesz bardzo fajowe wiersze...(ja mam zakuty leb jesli o poezje chodzi pewnie przez to ze wkurzaly mnie lekcje polskiego w liceum...bo rozkladalismy kazdy wiersz na czynniki pierwsze,slowo po slowie..., to tak jakbysmy go utylizowali-kazdy tracil wartosc:(() ale dzieki tobie i jeszcze jednej przemilej osobce powoli sie odradzam...z chaosu...zutylizowanych wierszykow. dzieki za to.

maheusz · Wysłany: Pią 23:10, 17 Mar 2006 Temat postu:

Kasiu, a mi się wydaje, że tej nadziei się można "nauczyć" (teraz w cudzysłowie, i tak powinno być na początku ;) - nie chodzi mi tu o naukę w dosłownym sensie tego słowa... raczej o przebywanie z kimś, kto ją posiada i przypominanie sobie, jakie to uczucie... Może się mylę, a może to po prostu jest moja... nadzieja ;).

Staram się, żeby moje wiersze były czymś... "ponad" - żeby niosły jakąś treść (i to nie jedną, jak się da to kilka, kilkanaście), żeby były... szerokie :) - może być wolne :). Cieszę się, że się podobają. Naprawdę.

Staram się pisać jak Szymborska - w prostych treściach przekazywać trudne, bądź też niezauważalne prawdy. Albo po prostu mówić :). Czasem jednak to Błok przypomina mi o swym istnieniu i tworzę symboliczne, pokręcone utwory :). Takie również tu znajdziesz - i wtedy wiedz jedno - nic nie jest w nich tym, czym się wydaje :).

A co do rozkładania na elementy, to znam to :]. Na szczęście nigdy mnie to nie zraziło do poezji, choć aktualnie próbuje to zrobić "Literatura z poetyką" wraz z zastępami trochejów, amfibrach i innych głupot ^^. Ale nie daję się :).

Paulink · Wysłany: Nie 10:28, 19 Mar 2006 Temat postu:

No musze przyznać Maheusz, że nie tylko się podobają ale i są punktem wyjścia w dyskusjach:)
cieszę się że wciąż pobudzasz nasza wyobraźnie i Twoje wiersze są bodzcami do zastanowiania się nad życiem...

PlayR=>oczywiście że w konteksiec naszych rozmów może to wiele wyjasnić Razz

Gołąbek

No, moje gratulacje. Mnie się tu pare rzeczy podoba.Nieźle nieźle..