Młody - Modlitwa o chwilę zadumy

Młody

Gdy zniknę,
Gdy odejdę w zapomnienie,
Gdy przekroczę granicę między życiem a śmiercią,
Gdy zgaśnie ma świeca żywota,

Pamiętajcie o mnie...

Gdy me serce zamrze w bezruchu jak stary zegar wybiwszy swą ostatnią godzinę,
Gdy me ciało przywdzieje posturę postaci tragicznej,
Gdy potok krwi przestanie płynąć w żyłach moich,
Gdy me usta zamilkną na wieki,

Wspomnijcie mnie...

Gdy ma dusza wyrwie się z więzienia, jakim jest dla niej me ciało niedoskonałe,
Gdy rozerwawszy poszycie szkieletu uleci niczym orzeł ku niebiosom,
Gdy przemierzać będę galaktykę w poszukiwaniu nieodnalezionego,
Gdy błądzić bedę po niebiańskim labiryncie w pogoni za niedoścignionym,

Wznieście swe oczy ku górze i głoście żem był wsród was za życia...

Gdy nadejdzie dzień pochówku mego,
Gdy mą trumnę pokryje warstwa ziemi,
Gdy kapłan czytać bedzie ostatnią Litanię,
Gdy stojąc wokół grobu mego, setki twarzy widząc dookoła,

Pamiętajcie,
Wspomnijcie,
Zapłaczcie nad mym grobem...

[...]

Gdy już nastąpi kres wszystkiego, wszystkiego co do tej pory sam Bóg stworzył,
Gdy wypełną się przepowiednie tych co znali za życia swego dzieje ludzkości,
Gdy zostanie złamana siódma pieczęć i... raz kolejny, ostatni, zawyją trąby jerychońskie,
Gdy gniew samego Stwórcy pogrąży wszechświat w mroku i zapanuje chaos na ziemi,

M ó d l c i e s i ę aby... nie dosięgła Was potęga Pana...

Pastors

Na mnie robi wrażenie. Ale czy pisałeś ten wiersz tak "od reki" czy trwało to jakiś czas?
Bo to nie jest taki emocjonalny kawałek spisywany " na goraco" co serce dyktuje.:)
Jedyne co mi się nie podoba to za duzo razy podkreslasz swoją osobe. Np. "mą trumnę",
"wokół grobu mego" "me ciało". Zobacz, że bez tego wiersz zyskuje na wartości i staje sie bardziej estetyczny - moim zdaniem.

Młody

Mówiac szczerze to wiersz pisany był od ręki. Na codzień nie tworzę, lecz czasami są takie chwile, że poprostu muszę. Wtedy wystarczy skrawek papieru i coś do pisania. Siadam i przelewam wszystkie myśli tworząc to co tworzę. Niewielu osobą podoba się to co napisałem. Większość ludzi z mojego otoczenia uważa, że "za wiele mnie" w tym co piszę. Niektórzy także zwracali mi uwagę na zabiegi stylistyczne i język jakim sie posługuję pisząc... ale czymże jest poezja jak nie odzwierciedleniem odczuć wiążących się z danym problemem czy też zjawiskiem? Nie ma utworów idealnych - w każdym można dopatrzeć się czegoś co nam nie odpowiada. Trzeba jednak się zastanowić co twórca miał na celu pisząc tak, a nie inaczej. Każdy poeta ma swój indywidualny i niezastąpiony styl. Możesz dopatrywać się jakiś usterek w moim wierszu - to nie jest zabronione - każdy interpretuje i analizuje utwory na swój sposób. Jestem jednak osobą, która nie słynie z korygowania tego co uwcześniej napisała. Wychodzę bowiem z założenia, że to co raz zosatło spisane nie powinno przechodzić żadnych zabiegów "upiększajacych", bo w wierszu nie liczy się wygląd, lecz przesłanie. Moje wiersze są bardzo osobiste więc wyglądają tak a nie inaczej.

<lol> Chyba trochę przesadziłem z tym pisaniem :]

Demoniq: Posty scalone. W przypadq gdy chcesz coś dodać do wcześniejszej wypowiedzi skorzystaj z opcji EDYCJA; nie piszemy pod sobą dwóch postów w czasie krótszym niż co najmniej jedna doba. Zapoznaj się z Resgulaminem...

maheusz

Taaaaak. Specyficzne. Zgadzam sie z Pastorsem, ze ma w sobie cos jednak. Moze to tragizm ten niezmierny? Spotegowany przez nagromadzenie wielkie metafor i wyolbrzymienie ich... ba slowo to chyba za male. I strasznie takie dumne, gornolotne - nie jestem pewny czy to zarzut jest zaiste.

P.S. Widze, ze masz tam w srodku wielokropek. Czyzby wiersz mial jeszcze linijki jakies? Dluzszy jest? Bo jesli tak to prosilbym o przyblizenie nam calosci. Bowiem wydaje mi sie, ze tylko calosc mozna poprawnie ocenic.

Demoniq

Jakimś cudem udało Ci się uderzyć w dość czystą nutę patetyzmu dzięki czemu jest on lekkostrawny w utworze, ale ten ostatni wers gryzie mnie niesamowicie i jest jak fałszywy ton rzutujący na całość, podobnie zresztą jak i inny wątek nadmieniający o tym, który dla mnie nie istnieje (wtajemniczeni wiedzą o co chodzi ;)

maheusz

Demoniq=> W koncu wszystko, co piszemy w pewien sposob jest proba oszukiwania czasu Razz

. Heh, to tez na wierszu Szymborskiej mozna pokazac, ujela to pieknie bardzo Razz

. Tylko bede musial zerknac i tytul sobie przypomniec (jak zwykle, jak zwykle to bywa u mnie :).

Wielkie ego poety to nic nowego. W koncu jest on istota niezwykla i dziwaczna dla swiata tego... heh ;). Bo poeta bez egocentryzmu to istota ktora chyba w przyrodzie nie istnieje ;).

Nie jest li tak? :)