pedagog-terapueta - Sznur / Przepraszam wszytkich / Koniec

pedagog-terapeuta

Sznur
Wszystko przygotowane,
do tego ostatniego czynu
który trzeba zrobić
…..a później spokój, cisza, ciemność.
Ale jeszcze żyje!
Sznur już wisi,
stołek stoi.
Chce tego…za spokój mej duszy.
Wchodzę…skacze…umieram.

Przepraszam wszystkich
Że żyje…
tych co mnie nienawidzą.
Że odchodzę..
tych co mnie kochają.
Ale nie mogę dłużej!
Nie mogę dłużej żyć w samotności.
Czuje się smutny…
Cholernie smutny.
A trwa to zbyt długo…
zbyt długo…
…abym mógł żyć:
…szczęśliwie…długo..
nie mogę, podaje się,
znikam.

Koniec
Kiedy umrę,
kiedy jak liść zwiędne,
kiedy jak kałuża wyschnę,
wtedy…
…będę wolny
….pozbawiony zmartwień
…martwy.

owieczkaa

Wojaczek był dobry i zacny, bowiem miał warsztat mimo, że nikt go nie uczył. Dlatego nie wierzę w to, co tu czytam. Dlatego mam opór na takie plamy czarne na słoneczku. Litości.

pedagog-terapeuta

to masz pecha owieczko:).Ja pisze prawde,tylko prawde i cala prawde:)

maheusz

Hmm... uczucia znane i niekochane. Tzn przeze mnie :]. Ale spokój śmierci to ułuda... tak uważam :]. Oczywiście wszystkie wiersze dotyczą jednego - bycia trupem. A czy jest to takie ciekawe? Nie wiem. Ale chyba raczej nudne :).
PS. To jakaś trylogia, czy cuś? Bo nie wiem, czy badać wszystkie razem, czy też nie.

pedagog-terapeuta

To miał być mały tomik o śmierci ale wrocił mi humor:)

martin

Kojarzą mi się troche z wierszami Czesława Wapno:P :

'Skowron nadziei'
'Pogrzeb'
'Grób'
'Agonia'

Mają coś w sobie, podoba mi się ostatni ten mini:)

Akuma

martin

Tak jak mówie do mnie trafił KONIEC, podoba mi sie kilka słów, nawet fajnie dobranych:)

Dorian Gray

Częściowo zgadzam się z owieczką, z tym że Wojaczek prócz wierszy wybitnych tworzył także beznadziejne śmiecie

Lubię tematykę śmierci, naturalizmu, turpizmu czy dekadenckiego samobójstwa - pociąga mnie. Chociaż pedagogu, co raz lepsze są te Twoje wiersze (lepsze przynajmniej od tych Twoich miłosnych) to jednak jeszcze ćwicz! Szkoda, że sam nie umiem pisać wierszy. Czasami aż się chce.

Kasia · Wysłany: Wto 15:32, 14 Mar 2006 Temat postu:

a ja dyskretnie zapytam: Pedagogu czym jest prawda o ktorej napisałes do Owieczki?? a tak poza tym, dla mnie ten wiersz to taka kupa użalania sie nad soba, wyznanie osobnika cierpiacego na skrajna depresja.. ostatnie wersy (wydaje mi sie) to taki nawiazanie do stanu nirwany ze smierc to wolnosc...tylko ze w nirvanie chodzi o wolnosc ducha a tu nie jestem w stanie stwierdzic o jaka wolnosc chodzi... prosze mnie oswiecic!

Gołąbek