topka - "Ucieczka"

topka

Słyszę coś w ciemności
Ale nic nie rozumiem
Ogień otacza mnie ze wszystkich stron
To nie sen, to rzeczywistość
W której nie wiem czy mam dalej żyć
Chciałabym uciec stąd
Tam, gdzie będę mogła stąpać twardo po ziemi
Tam, gdzie nie znajdzie mnie nikt.
Syriusz patrzy na mnie
Jego blask zlewa się z dniem
Noc nie chce się skończyć
Ale z drugiej strony widać już błysk
Pomarańczowe niebo, czerwone plamy
Patrzę i nie mogę nic zrobić
Nie mogę sobie pomóc
Więc spuszczam tylko wzrok...

A ja... patrzę na Syriusza
Uśmiecha się do mnie
Ogień otacza mnie ze wszystkich stron
Zapadam się w mroku
Czuję jak spadam i nie czuję już więcej nic

Uciekłam? Może tak lub nie
Na to pytanie nie znajdę już nigdy odpowiedzi
Bo ja już tak naprawdę nie istnieję
Tylko jedynie ona świeci nade mną i się uśmiecha...

maheusz

Negacja swiata? Pragnienie odejscia stad? Ucieczki? Bardzo prawdopodobne. Niezwykly wydaje mi sie ten Syriusz (nie spotykam sie z nim czesto, zazwyczaj sa po prostu 'gwiazdy').

W wierszu tym jest samotnosc znow (choc ze swiadomoscia, ze cos, tam, daleko jest...) i kleski swiadomosc. Ponure. Troche walki z materia zauwazam ;).

Demoniq

Blah. Czepiam się (wiem), ale kunszt słów mógłby być lepszy (sam Syriusz wszystkiego nie uratuje); niektóre wersy aż zgrzytają ;) Brakuje mi tu swoistej ogłady (niektóre wersy mają w sobie za dużo charakteru prozy). Dla mnie to tekst nieociosany, wymagający nie tylko technicznych ale i merytorycznych napraw. Przy tym druga i trzecia zwrotka prezentują się słabiej niż pierwsza.

Urzekło mnie jednak znowu coś 'pod koniec':